سلام بر علاقه مندان مواد تیراندازی به اهداف پروازی به طور عام و دست اندرکاران مسایل فنی رشته تیراندازی،

مدت طولانی منتظر ماندم تا جلسات بررسی عملکرد مربیان تیم‌های ملی تیراندازی به اهداف پروازی اعزامی به مسابقات مختلف برگزار شود و نشد. واقعیت غیر قابل انکار این است که در شرایط دشوار اقتصادی کشور آقای دادگر منابع مالی قابل توجهی را برای توسعه مواد تیراندازی به اهداف پروازی تخصیص داد. البته بر خلاف جو سازی‌هایی که صورت گرفت، به دلیل پیشتازی مواد تفنگ میزان منابع اختصاص یافته به تفنگ به مراتب بیش از اهداف پروازی بود و این تصمیم مدیریتی را درست می دانم. دلیلم برای دفاع از این تصمیم، نیاز به بحثی مستقل دارد.

بی تردید قدرت خرید منابع مالی که دولت برای ورزش تیراندازی تامین کرد نسبت به گذشته به مراتب کمتر بوده است. تاثیر افزایش نرخ برابری ارزهای خارجی نسبت به ریال در ورزش‌های وابسته به ابزار، موضوعی قابل انکار نیست. تاثیر این امر فقط در تامین تجهیزات نبوده است ورزشکاران نیز از حمایت های پشتیبانی به مراتب کمتری برخوردار بوده اند.

در 4 سال اخیر دو مانع جدی در راه توسعه ورزش تیراندازی به طور خاص و سایر ورزشهای پایه و پرمدال برای غلبه بر متغیرهایی که توان تغییر آن را نداشتند (از جمله افزایش نرخ برابری ارزهای خارجی نسبت به ریال) وجود داشته است.

الف) بی همتی وزیر ورزش در تامین منابع کافی برای توسعه مواد المپیکی و همراهی تیم مدیریتی وزارت با صدا و سیما برای متورم کردم حباب  فوتبال. (نمایشی که در وضعیت فعلی کارکرد ورزش ندارد)

ب) بی عملی نمایندگان مجلس در نظارت بر عملکرد تاسف بار سئول نشینان در توسعه ورزش قهرمانی که نتیجه آن در بازیهای آسیایی جاکارتا مشاهده شد و به نظر میرسد در المپیک توکیو نیز دیده خواهد شد.

با تاکید بر این نکته که ارزیابی باید در سه حوزه یعنی عملکرد ورزشکاران، کادر فنی و مدیریتی انجام شود این نوشته صرفا به عملکرد کادر فنی توجه می کند. چرا که کادر فنی هم در مسابقات جاکارتا و هم در مسابقات اصلی سهمیه برای ایران یعنی مسابقات قهرمانی آسیا 2019 در قطر، برخلاف کادر فنی تفنگ و تپانچه با کنار گذاشتن دستور العمل رتبه بندی ورزشکاران، تیم های اعزامی را به سلیقه شخصی خود انتخاب و اعزام کرد. اشخاصی از اعزام به مسابقات قطر بازماندند که علاوه بر آنکه در رتبه بندی کشوری در میان سه تیرانداز برتر بودند در رنکینگ جهانی نیز رتبه برتر در میان تیراندازان ایرانی را داشتند.

هر مربی با تجربه ای می داند که این تصمیم فقط به عملکرد ورزشکاران در کسب سهمیه آسیب نزد. در فصل آینده مسابقاتی، تیم مدیریتی فدراسیون باید به سوالاتی مهم، پاسخ منطقی و قانع کننده بدهند. ورزشکاران شرکت کننده در مسابقات انتخابی تیم ملی که با صرف هزینه سنگین و وقت با ارزش برای اثبات توانایی خود تلاش می کنند، می پرسند: «آیا شیوه مشخصی برای حضور در مسابقات برون مرزی وجود دارد؟ آیا شرکت در مسابقات داخلی ارزش دارد و اگر بهتر باشیم فرصت حضور در مسابقات بین المللی را پیدا می کنیم؟ یا !!!»

اما بهتر است پس از این مقدمه به تحلیل نمودار زیر بپردازیم:

در این نمودار چند نقطه اصلی وجود دارد:

الف) مسابقات قهرمانی آسیا کویت 2015	ب) مسابقات قهرمانی جهان روسیه 2017	بازیهای آسیایی جاکارتا 2018
مسابقات قهرمانی آسیا قطر 2019

به طور خلاصه اگر در ورزشی که در محیط باز و در معرض شرایط محیطی مانند شرایط آب و هوایی، میادینی با پس زمینه متفاوت، رنگ و شکنندگی متفاوت اهداف و البته ویژگی مشابه با مسابقات تفنگ و تپانچه یعنی سطح متفاوت اهمیت مسابقات انجام می شود.

اگر کسی با تکیه صرف بر نتیجه امتیازی مسابقه، به ارزیابی عملکرد ورزشکاران و کادر فنی و مدیریتی بپردازد یا سواد کافی در تیراندازی ندارد و یا قصد فریب دارد.

مستحضرید که پس از سالها فدراسیون جهانی تیراندازی علاوه بر کسب سهمیه در مسابقات انتخابی المپیک، به ورزشکاران دارای رتبه برتر در دوازده ماده المپیکی نیز سهمیه المپیک اعطا می‌کند. (رنکینگ مهم است)

مدل رتبه بندی (رنکینگ) ورزشکاران در فدراسیون جهانی تیراندازی بر اساس 3 فاکتور مهم عمل می کند.

1. امتیاز کسب شده در مسابقه معتبر (ورزشکار چه امتیازی را بدست آورده است.)
2. سطح امتیازی مسابقه (سطح امتیازی مسابقه در مقایسه با رکورد جهان در آن ماده چه بوده است.)
3. سطح مسابقه (مسابقه المپیک، قهرمانی جهان، کاپ جهانی و .. هم سطح نیستند و ارزش آنها در رتبه بندی برابر نیست.)

در نمودار فوق بر اساس این سه فاکتور ارزش عملکرد ورزشکار مشخصی که در تمامی اردوها و مسابقات حاضر بوده است محاسبه شده است. همانطور که قبلا گفتم در این گزارش در حال بررسی عملکرد کادر فنی هستیم که با امکانات و اختیارات کافی تصمیمات خود را اجرایی کرده است و بنابر این مسئولیت نتیجه را برعهده دارد.

تحلیل و جمع بندی:

• کادر فنی تیم تراپ در آماده سازی این ورزشکار در مسابقه قهرمانی آسیا در قطر در مقایسه با مسابقه قهرمانی آسیا در کویت نه تنها به هدف تعریف شده خود یعنی کسب سهمیه المپیک دست پیدا نکرده است، بلکه برعکس باعث شده است که ورزشکار مورد نظر به لحاظ کیفیت و سطح عملکرد، افت قابل توجهی پیدا کند.
• مسیر خط وضعیت عمومی عملکرد نشان می دهد که این ورزشکار با تمرینات اجرا شده در حال نزول ارزیابی شود.
• مطالعه جداگانه‌ای در باره رقبای کویتی نشان می دهد که کادر فنی آنان مسیری کاملا متفاوت را برای ورزشکارانشان رقم زده‌اند و از قبل نیز معلوم بود که خط وضعیت عمومی عملکرد ورزشکاران کویتی در حال صعود بوده است. مدال قهرمانی اهداف پروازی آسیا در قزاقستان، کسب سهمیه المپیک در کاپ جهانی و … از نشانه های بارز عملکرد تیم ملی کویت است که در 2 سال قبل از سال 2019 نتایج خوبی نداشت.

تحلیل جداگانه ای در باره الگوی تمرینات و فعالیتهای میدانی تیراندازان تراپ آقایان مورد نیاز است. باید علاوه بر تحلیل عملکرد  که به طور خلاصه در این نوشته به آن پرداخته شد، به تحلیل برنامه کادر فنی تراپ نیز پرداخته شود. هنوز برنامه تمرینات تیم تراپ برای آماده سازی تیم در کسب سهمیه و اهداف میان راهی که در آن مشخص شده بود، ارایه نشده است و منتظر شفاف سازی کادر محترم فنی هستم.